ஆஸ்துமா அட்டாக்

உங்களுக்கு ஆஸ்துமா அட்டாக் ஏற்படும் போது,உங்களால் சுவாசிக்க முடியாது. உங்களால் மூச்சு விட முடியாதென்றால், நீங்கள் பேசுவதும் கஷ்டம். ஒரு சொற்றொடரை உருவாக்க நீங்கள் செய்யவேண்டியதெல்லாம் உங்கள் நுரையீரல்களுக்குக் காற்றைக்கொண்டு வருவதுதான். அதுவொன்றும் பெரிதல்ல. மூன்றிலிருந்து ஆறு சொற்கள் / வார்த்தைகள்,

அவ்வளவுதான். நீங்கள் சொற்களின் மதிப்பை/ முக்கியத்துவத்தை அறிந்துகொள்வீர்கள். உங்கள் மண்டையில் உள்ள குவியலின் ஊடே களைத்துத்தேடுவீர்கள். மிக முக்கியமானவற்றைத் தேர்ந்தெடுக்க

வேண்டும் - உங்களைப் பாதிப்பவைகளாகவும்.ஆரோக்யசாலிகள் மனசில் தோன்றுவனவற்றையெல்லாம் தூக்கிவீசட்டும், குப்பைகளை நீங்கள்

வெளியே வீசும் விதமாக. ஒரு ஆஸ்த்துமாக்காரன் ‘ஐ லவ் யூ’ என்று சொல்வதற்கும் மற்றும் ஒரு ஆஸ்த்துமாக்காரன் ‘ஐ லவ் யூ மேட்லி’ என்று

சொல்வதற்கும், ஒரு வித்தியாசமுண்டு. ஒரு சொல்லின் வித்தியாசம். ஒரு சொல்லென்பது நிறைய. அது நிறுத்து என்பதாக இருக்கலாம், அல்லது இன்ஹேலர் என்பதாகவும் இருக்கலாம். அது ஆம்புலன்ஸ் என்பதாகக்கூட இருக்கலாம். 

ஃப்ரிட்ஜின் மேலிருந்த சிறுமி

தனிமையிலே…

அவன் அவளிடம் கூறினான், தனக்கு முன்பொருமுறை தனிமையிலேயிருப்பதை விரும்பிய காதலி இருந்ததாக. அது மிகவும் சோகமானது, ஏனென்றால், அவர்கள் ஒரு தம்பதியினர், மேலும் தம்பதியினருக்கான வரையரைவில், ‘இணைந்திருப்பவர்கள்’ என்பது

பொருள். ஆனால், பெரும்பாலும் அவள் தனிமையில் இருப்பதையே விரும்புவாள். ஆகையால் ஒருமுறை அவன் அவளைக் கேட்டுவிட்டான், “ஏன்? என்னால்தானா இப்படி ?

”அதற்கு அவள் கூறினாள், “இல்லை, உனக்கும்

அதற்கும் சம்பந்தமில்லை, அது என்னால்தான், அது எனது பால்யகாலம் தொடர்பானது.” 

அவனுக்கு உண்மையில் எதுவும் விளங்கவில்லை,அந்தப் பால்யகால விஷயம், அதனால் அவனது சொந்த பால்யத்திலும் இணையாக எதாவது கிடைக்குமா என்று முயற்சித்தான், ஆனால் வெறுமையாக வந்தான். இதைப்பற்றி அவன் அதிகமாக யோசிக்க யோசிக்க, அவனது பால்யம் யாரோ ஒருவரின் பற்களில் உள்ள சொத்தையைப்போன்று தோற்றமளித்தது - ஆரோக்கியமற்றது, ஆனால், பல் சொத்தைகள் பெரிய விஷயமில்லை - குறைந்தபட்சம் அவனுக்கு.

மேலும் அந்தப் பெண், தனிமையில் இருக்க விரும்புபவள், இவனிடமிருந்து ஒளிந்தபடியே இருந்தாள், எல்லாம் அவளது பால்யகாலத்தால்தான்.

அது அவனுக்கு எரிச்சலூட்டியது.

கடைசியில், அவளிடமே சொன்னான், “ஒன்று அது என்னவென்று என்னிடம் விளக்கு, இல்லையேல் நாம் தம்பதிகளாக இருப்பதை நிறுத்திக் கொள்வோம்”. அவளும் சரியென்றாள், பின்பு அந்தத் தம்பதியினர் பிரிந்துவிட்டனர்.

ஓகெட் இரக்கமுடையவள்

“அது ஒரு பெருஞ்சோகம்”, ஓகெட் சொன்னாள் சோகமானது அதே நேரத்தில் மனதைத் தொடுவதாகவும் உள்ளது” 

“நன்றி”, நேஹும் கூறிவிட்டு பின்பு அவனது பழச்சாறை கொஞ்சம் பருகினான். 

ஓகெட் அவன் கண்களில், கண்ணீர் துளிகள் இருப்பதைக் கண்டாள். மேலும் அவனை வருத்தமடைய வைக்க அவள் விரும்பவில்லை, ஆயினும் இறுதியில் அவளால் பொறுத்திருக்க இயலவில்லை. 

“ஆக இந்த நாள் வரை, உன்னை அவள் பிரிந்து செல்லக் காரணமான அவளது பால்யகாலத்தில் அப்படியென்ன இருந்தது என உனக்குத் தெரியாதில்லையா?” என்று கேட்டுவிட்டாள்.

“அவள் என்னைவிட்டுச் செல்லவில்லை”. “நேஹும் அவளைத் திருத்தினான். நாங்களே பிரிந்துவிட்டோம்”.

“பிரிந்துவிட்டீர்களோ? என்னமோ?” என்று ஓகெட் கூறினாள். 

“அது ‘என்னமோ’ ஒன்றும் கிடையாது”, நேஹும் அழுத்திச்சொன்னான்,” அது என் வாழ்க்கை. குறைந்தபட்சம் எனக்கு, அவையிரண்டும் கணிசமான வேறுபாடுகளாகத் தெரிகின்றன”. 

“ஆக இதுநாள் வரையில் இவையெல்லாம் தொடங்குவதற்குக் காரணமான பால்யகாலத்தின் சம்பவம் குறித்து, உனக்குத் தெரியாதில்லையா?“.

ஓகெட் தொடர்ந்தாள். 

“அது எந்தவொரு சம்பவமும் இல்லை“ நேஹும்

அவளை மீண்டும் திருத்தினான். “யாரும் எதையும் தொடங்கவில்லை - யாருமில்லை இப்போது இங்கிருக்கும் உன்னைத்தவிர” . 

பின்பு சிறு மௌனத்திற்குப் பிறகு, அவன் கூறினான், “ஆம், ஃப்ரிட்ஜிற்கு ஏதோவொரு வகையில் அதனோடு தொடர்புண்டு.”

நேஹுமுடையதல்ல அது

நேஹுமின் காதலி சிறுமியாயிருந்தபோது, அவளின்  பெற்றோர்கள் கொஞ்சம் கூட பொறுமை அற்றவர்களாக இருந்தனர். ஏனென்றால், அவள் குட்டியூண்டாகத் துறுதுறுவென்றிருந்தாள், மேலும் அவர்கள் ஏற்கனவே

வயதாகித் தளர்ந்திருந்தனர். நேஹுமின் காதலி, அவர்களுடன் விளையாடவோ, பேசவோ முயல அது அவர்களை மேலும் எரிச்சல் படுத்தியது. அவர்களிடம் உடல் வலுவுமில்லை. அவளை வாயை

மூட சொல்லுமளவுக்குக் கூட போதிய வலு அவர்களிடமில்லை. அதனால் அதற்குப் பதிலாக, வேலைக்குச் செல்லும் போதெல்லாம் அவளைத்தூக்கி

ஃப்ரிட்ஜின்மீது உட்கார வைத்துவிட்டுச் சென்றுவிடுவர். அல்லது வேறு எங்குச் சென்றாலுங்கூட. அந்த ஃப்ரிட்ஜ், மிகவும் உயரமாயிருந்தது. நேஹுமின் காதலியால் கீழிறங்கவும் முடியவில்லை. ஆதலால், நேஹுமின்

காதலி, அவளது பால்யத்தின் பெரும்பகுதியை ஃப்ரிட்ஜின் மேலேயே கழிக்கும் விதமாக அமைந்தது. ஆனாலும், அது மிகவும் ஆனந்தமான பால்யமாகும். மற்ற பிள்ளைகள் அவர்களது அண்ணன்மார்களிடம்

அடிஉதை பட்டுக்கொண்டிருந்த அதே நேரத்தில், நேஹுமின் காதலியோ, ஃப்ரிட்ஜின் மேல் விளிம்பில் அமர்ந்தபடி, அவளுக்குள் பாடிக்கொண்டாள்,

அவளைச் சுற்றிப் படர்ந்திருந்த தூசியின் மீது சிறு சிறு ஓவியங்களை வரைந்துகொண்டாள். மேலே அங்கிருந்தபடி பார்க்க, காட்சிகள் மிகவும்

அழகாயிருந்தன, மேலும் அவளது அடிப்பகுதி இதமாகவும் இளஞ்சூடாகவும், இருந்தது. இப்போது பெரியவளானதால், அந்தக் காலத்தை, தனித்திருந்த

அந்தக் காலத்தை, மிகவும் நாடினாள், நேஹும் அது அவளை எவ்வளவு வருத்தத்திற்குள்ளாக்கியது எனப்புரிந்துகொண்டான், மேலும் ஒருமுறை ஃப்ரிட்ஜின் மேலே வைத்து அவளைப் புணர முயற்சித்தான், ஆனால் அது வேலைக்கு ஆகவில்லை. 

“இது ஒரு பயங்கரமான அழகானக் கதை”, என்று ஓகெட் கிசுகிசுத்தாள்... நேஹுமின் கைகளை அவளது கைகளால் உரசியபடி. 

“ஆம்,” நேஹும் முணுமுணுத்தான், அவனது கையை எடுத்துக்கொண்டு. “ஒரு பயங்கரமான அழகானக் கதைதான், ஆனால் அது என்னுடைய கதையல்ல”.