நான் கேள்விப்படுகிறேன்
நியூயார்க் நகரில்
குளிர்மாதங்களில்
பிராட்வேயில் 26வது தெருவின் திருப்பத்தில்
ஒரு மனிதன் ஒவ்வொரு மாலையிலும் நிற்கிறான்

மேலும் அங்கிருக்கும் வீடற்றவர்களுக்கு
வழிபோக்கர்களிடம் முறையீடு செய்து
படுக்கைகளைப் பெற்றுத் தருகிறான் என.

அது உலகை மாற்றிவிடாது
அது மனிதர்களுக்கிடையலான உறவுகளை மேம்படுத்தாது
சுரண்டலின் காலத்தை அது குறைக்கப் போவதில்லை.
ஆனால் சில மனிதர்களுக்கு இரவுக்கான படுக்கை கிடைக்கிறது
ஓரிரவுக்கு காற்றிலிருந்து தப்பிக்கின்றனர்
அவர்கள் மீது விழ இருந்த பனி சாலைவழியில் வீழ்கிறது.

இதைப்படித்தவுடன் புத்தகத்தை கீழே வைத்துவிடாதே மனிதா.
சில மனிதர்களுக்கு இரவுக்கான படுக்கை கிடைக்கிறது
ஓரிரவுக்கு காற்றிலிருந்து அவர்கள் பாதுகாக்கப்படுகின்றனர்
அவர்கள் மீது விழ இருந்த பனி சாலை வழியில் வீழ்கிறது.
ஆனால் அது உலகினை மாற்றிவிடாது
அது மனிதர்களுக்கிடையிலான உறவுகளை மேம்படுத்தாது
அது சுரண்டலின் காலத்தைக் குறைக்காது.

From Poems written between 1926 and 1933