காற்றுமிகு இந்த உலகின் சில்லிடும் கடுந்துயரினுள் நீங்கள் யாவரும் வந்து சேர்ந்தீர்கள் சர்வ அம்மணமாய் குளிரில் கிடந்தீர்கள் சகலத்திலும் வறியவர்களாய் ஒரு பெண் உங்களை ஒரு சால்வையால் சுற்றும்வரை.
எவரும் உங்களை அழைக்கவில்லை அருகில் அணுகச் சொல்லி ஒருவரும் சொல்லவில்லை ஒரு மனிதன் உங்கள் கையைப் பற்றும்வரை இந்த பூமியில் நீங்கள் அந்நியர்களாய் இருந்தீர்கள்.
காற்றுமிகும் இந்த உலகின் சில்லிடும் கடுந்துயரிலிருந்து நீங்கள் அனைவரும் பிரிகின்றீர்கள் அசுத்தத்திலும் அசௌகரியத்திலும் ஏறத்தாழ ஒவ்வொருவருமே இந்த உலகினை நேசித்திருக்கின்றனர் ஒருவர் மீது இரண்டு கை மண் வீசப்படும் வரை.
From Bertolt Brecht's Domestic Breviary (1927)