இச்சை

உ . வெங்கடேஷ்

பகிரு

இரண்டு மாதம் கழித்து இந்த வெள்ளிக்கிழமைதான் இந்தியா வந்திருந்தேன். பேர்தான் கார்ப்பரேட் வாழ்க்கை. பாலைவனத்துக்கு நடுவே பெட்ரோல் பிளான்ட்டில் இரண்டு மாதம் விடுமுறையே இல்லாமல் நாளொன்றுக்கு பதினொரு மணி நேரத்துக்கு மேல் வேலை. சனி ஞாயிறு முடிந்து திங்கட்கிழமை மறுபடி ஆபிஸ். ஐந்தாறு மாதம் கழித்து அடுத்த வனவாசம் காத்திருக்கும்.

இந்த இரண்டு மாதத்தில் எல்லாம் மாறியிருந்தது. UPSC பரீட்சை முடிந்து இரண்டு பேர் கிளம்ப, இரண்டு பேர் PG பார்த்து கிளம்ப, இனிமே நானும் நீயும்தான் எனச் சொல்லி புது வீட்டு முகவரியை Whatsapp செய்திருந்தான் ரவி.

புது வீட்டை சுற்றிக் குடும்பங்கள். பழைய வீட்டை போல கஞ்சாப் புகைக்க முடியாது. இங்கெல்லாம் நினைச்சு கூடப் பார்த்திராத, வேணாம் விட்றலாம் என்றான் ரவி. நான் அப்போதைக்கு எதுவும் சொல்லவில்லை. இரண்டு நாள் மொத்தமும் தூங்கி கழித்தேன். திங்கட்கிழமை மறுபடி ஆபிஸ்.

“எடா ரூம் வா அடிக்கலாம். ரெண்டு மாசம் ஆச்சுல்லா... இல்ல வந்ததுமே போட்டியா” என்றார் விஷால், ஆபிஸில் மூன்று வருட சீனியர்.

“இல்ல சேட்டா... வீடு மாறியாச்சு. அடிக்க முடியாது. நானே கேக்கனும்னு இருந்தேன்... மால் கிட்டுமா”

“சரி சரி, என் கூட வந்துரு, நைட்டு ரூமுக்கு”

சேட்டாவுடன் அவரது ரூமிற்குச் சென்று கொண்டிருக்கிறேன். பேருந்தில் பக்கத்திலமர்ந்தபடி யாரோ திவ்யாவுடன் Whatsappல் கடலைப் போட்டபடி வந்து கொண்டிருந்தார். அவ்வப்போது சிரிப்பு வேறு. அவர் சிரிப்பதை பார்த்த என்னைப் பார்த்து சிரித்தபடி, “எடா என்ன, பழைய ஆபிஸ்ல புதுசா சேர்ந்த பொண்ணு, நல்லா பேசுறா, நல்லா கம்பெனி குடுக்குறா” என்றார். அவர் கடைசியாகச் சிரித்தது கொஞ்சம் வித்தியாசமாயிருந்தது.

அவர் ரூமில் இரண்டு OCB ரோல் செய்து அடித்தோம். போதையில் நான் என் ரூமிற்குக் கிளம்பினேன். நிலையம் வந்து ரயிலேறி அமர்ந்தேன். என் மனதில் சேட்டா மட்டும் எப்படி இத்தனை பெண்களோடு சுற்றுகிறார்? பழைய ஆபிஸில் புதுசா சேர்ந்த பொண்ண எப்படிக் கரெக்ட் பண்றாரு?

நீ பேசிப் பழகிக் கேட்டாதாண்டா கிடைக்குமெனச் சேட்டா சொல்வதும் என் மனதிலேயே சுற்றிக்கொண்டிருந்தது. அந்த நேரம் ஆபிஸில் என்னோடு வேலைக்குச் சேர்ந்த ராஜி மெசேஜ் வந்தது.

Hi da...

Hi ...

இந்தியா எப்படி இருக்கு?

நல்லா இருக்கு... நீ தான் அடுத்து கிளம்புறியே... இப்ப ஒரு மாசம் புனே வேற... எப்படி இருக்கு?

கடுப்பாகுதுடா சாவடிக்கறாங்க.

தங்குறது சாப்பிடுறது எல்லாம் கம்பெனி செலவுதான... நல்லா சாப்பிட்டு கோவத்த தீர்த்துக்க...

அதெல்லாம் எங்க?... முடியுற அளவு சாப்பிடுறேன்...

ஹா ஹா... டயட்டா? DPல தொப்பத் தெரியலயே மூச்ச பிடிச்சுருக்கியோ?

ரொம்பப் பண்ணாத நான் ஒன்னும் குண்டா இல்ல சரியா...

நானும் அப்படிச் சொல்லலியே நீனும் கும்முனுதான் இருக்க...

விளையாடாதடா எனக்கு வெக்க வெக்கமா வருது

உண்மையாதான் சொல்றேன் செம பிகர் நீ... கும்முனு இருக்க...

போதும்... போதும்...

நாம Friends with Benefits - ஆ இருக்கலாமா?

அப்படினா?...

ஓத்தா தெரிஞ்சுட்டே தெரியாத மாதிரி கேக்குறாளே...இப்ப என்னன்னு சொல்றது... Workout ஆவுற மாதிரி தெரியுதே... சேட்டா சொன்ன மாதிரி கேட்டாதான் கிடைக்கும் போலயே... இப்ப என்னா சொல்லலாம்...

Google கிட்ட கேளு...

ரொம்பத்தான்...

அய்யோ இவ்வளோ நேரம் என்ன பண்றா? அவசரப் பட்டுட்டோமோ? நம்மள ரொம்ப நல்லவன்னு நினச்சி நாசமாக்கிட்டோமா? நம்மதான் நல்லவன் இல்லியே? இப்ப அது பிரச்சினை இல்லடா புண்ட... நம்ம ஆளுகிட்ட சொல்லிட்டா என்ன பண்றது. போச்சு கூதி மாதிரி கேட்டு இருக்கறதும் போகப்போது. sex வேற love வேற, அப்படி இப்படி முட்டுக் குடுத்தாலும் ஒத்துக்கமாட்டா ஜெனி. காறித் துப்பிட்டு போகப்போறா... ஓத்தா எதாச்சி reply பண்றாளா இவ... போதைய போட்டது தப்பு... போதை இல்லனா கண்டிப்பா கேட்டிருக்கமாட்டோம்... இப்ப போதையும் இறங்கிப்போச்சு.

அடப்பாவி... நீங்க எப்ப மாடர்ன் ஆனிங்க?

மாடர்ன்லாம் இல்ல... ஆசைய சொல்லி கேக்குறேன் புடிக்கலயா விடு... நான் இனிமே இப்படிப் பேச மாட்டேன்.

ரொம்ப மாறிட்டிங்க. நான் எப்பவும் உனக்கு வெறும் Friend தான் சரியா?

சரி.

நம்மளே யாருகிட்டயும் சொல்லிடாதனு கேட்ருவோமா? நான் இப்படிக் கேட்டேன்னு யாருகிட்டயும் சொல்லிடாதடி என டைப் செய்துகொண்டிருந்தேன்... அவளிடமிருந்து மெசேஜ்.

பயப்படாத...ஜெனிக்கிட்ட சொல்லமாட்டேன்.

ரொம்பத் தாங்க்ஸ்.

வெளியிடப்பட்டது

manalveedu_logo-new
மணல்வீடு இலக்கிய வட்டம
ஏர்வாடி, குட்டப்பட்டி அஞ்சல்
மேட்டூர் வட்டம்,
சேலம் மாவட்டம் - 636 453
தொலைபேசி : 98946 05371
[email protected]
Copyright © 2020 Designed By Digital Voicer